PAY….

Bugün kutsal birgün kimine göre. Kimine göre de anne sevgisinden hakkına düşen payı bile alamamış bir yetişkinin  buruk günü.

Hersey çocukken verilmeli bir insana, bir hayvana, bir bitkiye bile. Gelişme evresinde ne verirsen yetişkin olduğunda da o tadı alırsın her canlıdan çünkü.

Her anne adil değil bence evlatlarına karşı.  Ne kadar çok kardeşsen o kadar ufalıyor anne sevgisinden eline geçen pay. E bir de bu pay adaletsiz bölünüp paylaşdırılmaya kalkışıldığında korgosunu bekleyen ergen kız gibi gözün yolda heyecanla beklersin sevgi görünsün ufukta diye.

Fakat geri kalan hayatın, sevgi payını beklemekle geçer ve asla gelmeyecektir o sevgiyi getirecek olan kargocu. Gelse de etkisi olmayacak ya.  İşte burada da geçerlidir bu ” geç gelen adalet adalet değildir” sözü.  Anne böyle durumlarda kendi çıkarını gözetir çoğu kez.

Zaten evlada değer verilmiş olsa bu kadar çok edinilmesi ki. Herşeyin bolluğu kıymetsiz,  kıtlığı değerli oldugu gibi tıpkı. Evlat çokluğu da böyledir kanımca.  Kimse kimseyi kandırmasın abi. Evladının hepsi de aynı degerdedir diye. Ebeveynler, işlerine yarayan evlatları her daim ayrı sever. Ya da işini bilen Evladı da denilebilir.

Aynı anne babaya sahip evlatlardan, Kimi baş tacı edilip ayrı beslenme programına bile tabi tutulurken Kimi evlat ise  evde varlığından bir haber hatta yok sayılarak yaşama tutunur oysa. Değersiz ve sevgi kırıntısına  muhtaç nefes alır.  Bundan dolayıdır ki aynı anneye mensup çocuklardan kimileri anneler gününü kutlar  kimileri gerek duymaz. Kutlamayı gerektiren bir annelik gormedigindendir…   Vel hasıl her annenin yüreğinde Evlat sevgisi vardır fakat her evladın gönlünde anne sevgisi olmaya bilir. Sevgili anneler,  evlatlarımızda gördüğünüz kötü huyları kendi benliginizde arayınız. Fidanken vermediğiniz sevgi vitamininin meyvelerini yetişkinken toplamaniz mümkün değildir. ANNELER GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN…🌸❤

@NBHTYLDZ34