Erdemli Erdem

Gerçek yüzünün öte yanında diğer yüzü vardı çakkal erdemin, belli etmez, yüzü temiz, fakat maskesinin altında karanlıklar vardı.

Herkes sever sayar iyi bilirdi, sübyancı karakterini, şantajlarını ve oynattıkları bahisleri kimse bilmez herkes sever dua ederdi arkasından, televizyonlarda dini vaazlar verir birkaç ayet ezberlemiş satardı garibanlara, herkes sayar herkes sever hatta Peygamber ilan ederdi kimileri, sonra çıkagelmişti.

Adaletten bir kılıcı eline almış bir yiğit, kız kardeşine şantaj yapılmış intihara sürüklenmişti zavallı kızcağız, abisi meseleyi anlar anlamaz tereddüt etmeden sıkmıştı kafasına erdemin, sonra cenazesinde yas tutmuştu binlerce insan, ‘Hakkınızı helal ediyor musunuz’ sorusuna her ağızdan evet cevabı gelmişti.

Aklıma bir soru düştü sonra, şimdi erdem ne idi?

Erdemli mi ?

Şerefsiz mi?
Bunu gerçek cevabını, bir ben biliyordum bir de yiğit!

İnsan göründüğü şekilde olmayabilir ama biz gördüğümüze yorarız sadece, derine inmeden, hiç sorgulamadan…